Φυσικά δεν περιμένουμε να δούμε μαύρες τρύπες! Αν δούμε κάτι είμαστε σίγουροι ότι δεν είναι μαύρη τρύπα. Προσπαθούμε λοιπόν να τις ανακαλύψουμε έμμεσα, με την παρατήρηση φαινομένων που συμβαίνουν μόνο σ΄αυτές ή στην παρουσία τους. Αναζητούμε μαύρες τρύπες σε συστήματα διπλών αστέρων που το ένα μέλος τους είναι ισχυρή πηγή ακτίνων Χ, η οποία είναι αόρατη για τα μάτια μας. Από τα χαραχτηριστικά του ορατού σε μας αστεριού και την κίνησή του υπολογίζουμε την απόσταση των δυό άστρων και την μάζα του αόρατου μέλους(της πηγής ακτίνων Χ). Καλοί υποψήφιοι για να είναι μαύρες τρύπες είναι εκείνει που έχουν αρκετά μεγάλη μάζα για να τους κατατάξουμε στους λευκούς νάνους ή στους αστέρες νετρονίων, ενώ αν ήταν ερυθροί γίγαντες θα τους βλέπαμε.Ένας αναμφισβήτητος υποψήφιος για μαύρη τρύπα είναι η πηγή Χ-1 στον αστερισμό του κύκνου: είναι ο αόρατος συνοδός ενός συστήματος διπλού άστρου σε απόσταση 10.000 ετών φωτός από εμας.
 |
| Πηγή Χ-1 στον αστερισμό του Κύκνου |
Γενικά είναι παραδεκτό το εξής μοντέλο: μάζα φεύγει συνεχώς από τον ορατό αστέρα-σαν ηλιακός άνεμος- και σχηματίζει ένα δίσκο γύρω από τον αόρατο συνοδο (τη μαύρη τρύπα). Στα τελευταία δευτερόλεπτα της πτώσης η μάζα που πέφτει στη μαύρη τρύπα αποκτά τεράστιες επιταχύνσεις και εκπέμπουν ακτίνες Χ.
Μια άλλη μεγάλη μαύρη τρύπα πιθανόν να υπάρχει στο κέντρο του ραδιογαλαξία Μ87, σε απόσταση 65 εκατομυρίων ετών φωτός από μας.
Τέλος ραδιοπαρατηρήσεις που έγιναν το καλοκαίρι του 1990 συνηγορούν για την ύπαρξη μιας μαύρης τρύπας μάζας 1000000 την μάζα του ήλιου, στο κέντρο του δικού μας γαλαξία!
ΠΗΓΗ: "Περί αστέρων και συμπάντων"- Βασίλης Ξανθόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου