Το υδρογόνο του πυρήνα εξαντλείται και δημιουργείται ένας πυρήνας ηλίου (He) στην επιφάνεια του οποίου η καύση του υδρογόνου συνεχίζεται. Ο πυρήνας αυξάνει διαρκώς τη μάζα του, συστέλλεται λόγω βαρυτικών δυνάμεων και η θερμοκρασία του αυξάνεται. Συμπέρασμα: ο πυρήνας γίνεται μικρότερος, πυκνότερος και θερμότερος.
Τα υπερκείμενα στρώματα υδρογόνου όμως, θερμαινόμενα από τον πυρήνα διαστέλλονται και ψύχονται. Έτσι, ο υπόλοιπος αστέρας γίνεται αραιότερος και ψυχρότερος. Μόλις προέκυψε ένας ΕΡΥΘΡΟΣ ΓΙΓΑΝΤΑΣ με διάμετρο σαράντα περίπου φορές την ηλιακή, χαμηλή επιφανειακή θερμοκρασία και μεγάλη λαμπρότητα.
Κατά τη διάρκεια της συστολής του πυρήνα η θερμοκρασία του φτάνει πλέον τους 10^8 Kelvin με αποτέλεσμα να ξεκινήσει η μετατροπή του ηλίου σε άνθρακα μέσω της αντίδρασης του τριπλού ηλίου. Το όλο φαινόμενο είναι τελικά εξώθερμο και μάλιστα έντονα! Η ύπαρξη των αστέρων άνθρακα επιβεβαιώνει την ως άνω προτεινόμενη θεώρηση. Ειδικότερα η ύπαρξη των αστέρων άνθρακα που είναι ταυτόχρονα και φτωχοί σε υδρογόνο αποτελεί μία σοβαρότατη θετική ένδειξη όσον αφορά την ορθότητα του προτεινόμενου μοντέλου εξέλιξης. Οι αστέρες αυτοί απώλεσαν τα πλούσια σε υδρογόνο κελύφη τους με αποτέλεσμα το εσώτερο στρώμα ηλίου να αποτελεί πλέον την επιφάνειά τους.
Η συνεχής αύξηση της πυκνότητας του πυρήνα του ερυθρού γίγαντα, προκαλεί μια μορφή εκφυλισμού στην ύλη του, όπου πλέον η πίεση εξαρτάται αποκλειστικά από την πυκνότητα και όχι από τη θερμοκρασία. Εν τω μεταξύ με τον διαρκή σχηματισμό όλο και βαρύτερων στοιχείων ο πυρήνας συμπιέζεται και θερμαίνεται ενώ η πίεση ελαττώνεται ασταμάτητα. Η όλη πορεία είναι ασταθής και επιταχυνόμενη , τελειώνει δε με την πυρηνική αντίδραση εκτόνωσης που είναι γνωστή ως λάμψη ηλίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου