Σείριος

Ο Σείριος, αρχαία ονομασία του απλανή αστέρα α του Μεγάλου Κυνός, είναι ο λαμπρότερος αστέρας του Ουρανού κι από τους πιο κοντινούς στη Γη (απέχει από αυτήν 8,8 έτη φωτός). Είναι τριπλός αστέρας, το κύριο δηλ. σώμα συνοδεύεται από δύο μικρότερους αστέρες.

Η θερμοκρασία της επιφάνειας του είναι 10.000° C και η πυκνότητά του είναι 61.000 φορές μεγαλύτερη από του νερού και 25.000 φορές πιο μεγάλη από την πυκνότητα της Γης.

Το φαινόμενο μέγεθος του είναι -1,8 και το απόλυτο μέγεθος του +1,45 και είναι δέκα περίπου φορές πιο λαμπρός από έναν αστέρα α΄ μεγέθους. Το γεγονός αυτό οφείλεται στο ότι βρίσκεται πολύ πιο κοντά προς τη Γη από άλλους φωτεινότερους αστέρες, αλλά πολύ μακρινούς.

Η απόστασή του από τη Γη είναι 8,4 έτη φωτός και είναι διπλός αστέρας, συνοδεύεται δηλ. από έναν άλλο αστέρα, όπως αποδείχτηκε με υπολογισμούς το 1844 και έγινε δυνατό να παρατηρηθεί το 1862 με τηλεσκόπιο. Ο συνοδός του ονομάζεται Σείριος Β και αποτελούν μαζί ένα σύστημα που περιστρέφεται γύρω από το κέντρο βάρους του και παράλληλα κινείται με ευθύγραμμη ομοιόμορφη κίνηση. Η μέση απόσταση των δύο αστέρων έχει υπολογιστεί σε 3 δισεκατομμύρια χλμ. Η περίοδος της περιστροφής τους είναι 50 χρόνια.

Η μάζα του υπολογίστηκε σε 2,4 φορές η μάζα του Ήλιου και η μάζα του Σείριου Β σε 0,8 φορές η μάζα του Ήλιου, οπότε ολόκληρος ο διπλός αστέρας έχει μάζα 3,2 φορές τη μάζα του Ήλιου. Η πυκνότητα του Σείριου Β είναι 170.000 φορές περίπου μεγαλύτερη από την πυκνότητα του νερού, είναι δηλ. αστέρας που ανήκει στην κατηγορία των λευκών νάνων και μπορεί να παρομοιαστεί με νεφέλωμα, μια και η πυκνότητά του είναι πολύ μικρή.